DE TIJD VAN TOEN: PAUZE OP HET ROGGEVELD 1942

Sint-Jacob is de beschermheilige van de roggebouw. Rond zijn naamdag (25 juli) was het altijd een drukke tijd, want dan werd de rogge gemaaid. De man voorop maaide met een zicht (een korte zeis) en pikhaak (een haak). Met een snelle beweging van de pikhaak maakte de maaier een 'slag' om de roggehalmen te pakken, waarna hij ze met behulp van de zicht af kon snijden. De gemaaide rogge werd door een roggebindster bij elkaar gebonden en vastgezet met een roggehalm. Zo ontstond een schoof of garf. Een bindster werkte gelijk op met twee maaiers. Deze schoven werden dan te drogen gezet, door meerdere schoven tegen elkaar te plaatsen tot een hok. Zo kon aan het eind van de dag snel worden geteld hoeveel er gemaaid was die dag. 's Middags om vier uur was er even pauze op het land, in katholieke gebieden werd dit vesperen genoemd. Alle pauzes vonden plaats op het land, er was geen tijd om tussen de werkzaamheden door naar de boerderij te komen voor koffie en bijvoorbeeld brood.

X