EISDEN - VERBREDINGSWERKEN IN DE DERTIGER JAREN

In de Maaslandse gemeenten werden mannen, vrouwen en ook wel eens grotere kinderen opgevorderd om de Waalse arbeiders en arbeidsters die meestal uit het Luikse stamden, te helpen bij de graafwerken. De mannen kregen een schop en de vrouwen een mand die ze met twee schouderhengsels op hun rug hingen. De mannen vulden de korven op de beddingsbodem en de vrouwen sjouwden deze naar boven op de groeiende dijken. Omdat dit alleen nog niet voldoende was werden de vrouwen en jonge meisjes aangemaand ook nog hun handen te gebruiken. Ze breiden van zelf gesponnen wol "strumpen" terwijl ze zo de "knaar" in en uit stapten. De Walinnen zongen voortdurend bij het werk en stonden er net als hun mannen op dat men regelmatig eens met de jeneverfles rondging. Moet het dan verbazen dat men in heel wat dorpen nog steeds het gezegde gebruikt dat "de vrouwen van de knaar de sterksten zijn".

X