OUD-REKEM MUSEUMKERK 1984

 

Artikel uit 1984 (een uitgave uit Nederland)

Iemand heeft eens gezegd : Oud-Rekem is als een begijnhof. Tikkeltje overdreven weliswaar, maar feit is dat Oud-Rekem de rustige sfeer, de ingetogenheid van een klooster vol geestelijke zusters bezit. Oud-Rekem is iets unieks. Een dorpje ..oh pardon.., een grafelijk stadje van vroeger. Het droomt, aan de overkant van de Maas tegenover Geulle-Bunde, aan de Zuid Willemsvaart. Het graafschap Rekem werd weliswaar in 1795 opgedoekt, maar in de schaduw van het kasteel ( in 1595 gebouwd door baron Herman van Lynden), van de Museumkerk (1772), van de Ucoverpoort aan de Oude God (de enige van de vijf stadspoorten van weleer), van het Gerechtshof onder de Linden, lijkt de tijd te hebben stilgestaan en hangt er een nostalgie naar de periode waarin Oud-Rekem nog behoorde tot het Oostenrijkse keizerrijk.

Er staat op de Groenplaats in Oud-Rekem, een kerk. Niet zomaar een godshuis. Neen, een Museumkerk! Een gebouw dat thans tweehonderdtachtig jaren oud is. Kunsthistorisch zeer de moeite van een bezoek waard. In 1755 raast een brand door Rekem. Het halve stadje en de kerk met toren en orgel worden verwoest. Negentien jaren lang bleven de ruînes vrijwel onaangeroerd liggen.

De brand had de meeste bewoners (straat)arm gemaakt. Door toedoen van pastoor Salm en met geld van Norbertinussen werden kerk en toren, bijna twintig jaren na de brand, weer opgebouwd. De oude preekstoel (1650) onder meer werd gerestaureerd. Graaf Jan Gobert schonk het olie verfschilderij "genezing van een lamme door St. Petrus" dat nu nog altijd boven het hoofdaltaar hangt. De ouders van gravin Gobert deden de schilderijen "Onze Lieve Vrouw Hemelvaart" en "Christus aan het kruis" cadeau. Ze hangen thans boven de zij-altaren. In 1956 werd de kerk aan de eredienst onttrokken.