DE TIJD VAN TOEN: BIJ MOEKE OP DE KOFFIE

Het leven is voor ieder mens weer anders, de ene wordt 100 en de andere krijgt weinig kansen en red de 100 bij lange na niet. Voor gezondheid geldt hetzelfde, de één wordt door het leven gedragen en de ander wordt, zoals men zegt, er door heen geschopt. En zo beleeft iedereen door de jaren heen zijn eigen pijntjes. Maar wanneer de jaren wegglijden en je ongemerkt steeds ouder wordt kom je opeens toch wel in een andere wereld. Wanneer je gezond blijft en fysiek in goede conditie mag je tevreden zijn. Je leeft je leven, maar links en rechts vallen er toch bekende mensen weg door ziekte of ongelukken. Moeke heeft hier gelukkig geen last van. Ze leeft haar leventje, heeft haar kwaaltjes, maar verder gaat het prima. Ze woonde met vake op de boerderij. Helaas en verdrietig, kwam vlak voor hun pensioengerechtigde leeftijd, vake te overlijden. Zomaar weg, nooit ziek! 

Op zondagmorgen is het fijn om even rustig bij moeke koffie te gaan drinken. We nemen de week even door, de wereldse dingen komen ook vaak nog even ter sprake maar we vallen steeds vaker in gesprek over vroeger. Vroeger geeft zekerheid, je weet hoe de geschiedenis is verlopen en daar kunnen we wel mee leven. We hebben een goede tijd gehad en er is ons veel gespaard gebleven. Ondanks het feit dat moeke de oorlog als kind nog heeft meegemaakt en beleefd, werden de jaren na de oorlog eigenlijk alleen maar beter. Oud worden is goed maar oud zijn is niet altijd gemakkelijk is een gezegde. Hoelang de koffie nog klaarstaat weet ik niet. Zowel voor haar als voor mij geldt hetzelfde, de onzekerheid blijft altijd.  

X