DE TIJD VAN TOEN: PAPA ZORGT VOOR DE ZONDAGSE SOEP

Het is weer zover, papa gaat voor onze zondagse soep zorgen. Wij mogen hem helpen een lekkere soepkip te vangen. Wat een heerlijke kindertijd! Papa helpen is bijzonder.

Wij rennen met plezier achter het uitverkoren soepvlees aan… Hebbes! ”Da’s unne hele goeie” zegt papa. Wij staan erbij en kijken er naar… Zo… die gaat op het hakblok… klap met het bijltje en de kip zonder kop mag nog even vrij rondrennen. Wij hebben groot plezier en proberen de koploze kip opnieuw te vangen. Deze moet dan boven het vuur en in kokend water om de veren te plukken en de restjes veren van haar kippenvel te branden. De verse, kokette kippenpootjes krijgen wij om enkele dagen ‘zoet’ mee te zijn. Nadat de kip in de soep op het petroleumstelletje getrokken en allang heet gegeten is, hebben wij nog dagenlang plezier van het ‘spierke trekken’ aan die pootjes. Zo houden we, als het ware, onze soepkip nog even in leven. Wij kijken al uit naar de volgende zaterdag. Niet te geloven… die terugblik… om kippenvel van te krijgen! Maar eerlijk is eerlijk, die kippensoep van toen was geler, vetter en lekkerder… en papa kon goed kippen slachten. Héél goed!

X