DE MIJN: PAARD

Het paard aan het werk, met leren hoofdbescherming op.

De steenkolenmijnen produceerden zo veel kolen, dat het vervoer naar boven goed geregeld moest worden. Mankracht had ondersteuning nodig van paardenkracht. Zo'n paard kon niet in de liftkooi naar beneden, die was te klein. Het paard werd in een tuig gehesen en onder de liftkooi opgehangen en zo naar beneden vervoerd, het donker in. Voor het paard een helse tocht. Toen men net begon met paardenkracht ondergronds werden de paarden elke dag weer naar boven gehesen. Daar kwam men snel op terug, dit was te tijdrovend en bracht te veel stress met zich mee voor de dieren. Beneden bij de schacht werden stallen gebouwd en de paarden die eenmaal naar beneden waren gehaald, bleven jaren beneden. Een gemiddeld werkpaard ging ondergronds zeventien tot tweeëntwintig jaar mee. Dan was hij versleten en vaak mijnblind, door gebrek aan daglicht.

X