Generaties lang gruwden de Maaslanders van de Maas, die Uikhoven van Geulle scheidde. Een van de meest grimmige beelden dateert van de twaalfde maart 1876. Het was op een zondag. Orkaanwinden dreven de golven twee tot drie meter omhoog. In een mum van tijd zwol de Maas tot gevaarlijke hoogte. Het bliksemde en donderde. Kaarsen werden opgestoken, schietgebedjes gepreveld. Vele pannen werden van de daken gerukt, honderden bomen ontworteld. Hielden de dijken het die zondagmiddag, herhaaldelijk braken de dijken bij Uikhoven door. Laatstelijk in 1926. Met de betonnen borstwering, die in 1928 de Maasmuur van graaf Ernest verving, kwam een einde aan de angst die de Uikhovenaren naar het palmtakje en het wijwater deed grijpen, als de Maas kwam opzetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten