Wanneer je de autoweg E39 (nu E314), vanaf Maasmechelen richting Nederland berijdt, valt het oog nauwelijks op het dorpje Boorsem dat rechts van de snelweg ligt dromen in de zon midden een weelde van groen. Zoveel te sneller en contrasterend bemerkt men het kale maanlandschap van grindgaten langsheen de Zuid-Willemsvaart. Erger nog, sinds jaren is deze grinduitbating een doorn in het oog van de Molenveldbewoners te Boorsem. Niet zozeer om de winning van grind maar om het hemeltergend lawaai, stof, beschadigingen van huizen en allerhande narigheden wat het vervoer van kiezel en grind met zich meebrengt.
DAVERENDE VERKEERSCHAOS
-------------------------------------------
Aan het Molenveld te Boorsem wonen zo'n vijftigtal gezinnen. We bedoelen hier de wijk vanaf de Molen "Stormvogel" te Boorsem tot op de Kanaaldijk. Vanaf half vijf tot laat op de avond waant men er zich temidden een groots opgezette carnavalstoet met roffelende trommels waarbij men vergeet dat een goed oor slechts ongeveer 80 decibels kan verdragen. Het lawaai wordt er veroorzaakt door lege en volle veertigtonners die voorbijrazen aan onverantwoorde snelheden over een kapotgereden weg. Ouders ziet men angstvallig met hun jongste schoolgaande spruiten langs de wegkant staan om hem zo veilig mogelijk naar school te loodsen. Mannen met nachtdienst vervloeken dit zwaar verkeer dat hen de zo nodige rust ontneemt. Ouderen van dagen die behoefte hebben aan een degelijke wandeling of ontspanning in het Cultureel Centrum, midden in het dorp gelegen, bedanken hartelijk alvorens enkele stappen te wagen in deze verkeerschaos.
Verder ziet men beschadigde huizen die langzaam aftakelen tot waardeloze panden. Iemand op de kanaaldijk wees ons in de slaapkamers de stukgereten plafonds. De huizen moeten wekelijks gewassen worden om ze iets toonbaar te houden. Zand- en leemstof dwarrelt met kilo's van elke vrachtwagen zodat de huisvrouw ons de hoop stof toont die ze gisteren van de stoep en straatkant veegde. Het waren zeker 'n drietal emmers vol. < En zo is dat elke dag meneer >, zegt ons een oud vrouwtje, < ik ben bang om buiten te komen. Vensters en deuren houden we angstvallig gesloten. Dagelijks moeten we om het huis zuiver te houden wel driemaal stofvegen. Het stof komt overal binnen, zelfs langs de muren. Een jonge dame wijst ons op de natte dweil die onder de voordeur en op het vensterblad ligt om het stof buiten te houden. De daken zijn grijs van het stof. < Als het nu eens regent >, zegt ons een wandelaar die we ontmoeten >, dan moet u eens terugkomen. Metershoog hangt dan de vuiligheid tegen deze huizen >. Vensters wassen is een onbegonnen werk, zegt ons iemand die nog niet zo lang geleden aan het Molenveld een nieuw huis bouwde. Na enkele uren is het net alsof de ruiten in geen dagen meer gewassen zijn. En zo gaat de klaaglitanie door. Het komt allemaal op hetzelfde neer: we hebben niets tegen deze grinduitbatingen, doch dat men iets doet om het ergste te voorkomen dat is wel het minste dat we terecht mogen vragen!
WAAROM DIT ALLES?
------------------------------
Vroeger was de Molenweg te Boorsem een kasseistraatje.
Toen was me dat wat, zegt ons een heer die goed eigen is in de bouwnijverheid. De ganse dag bulderden de kamions over de stukgereden weg. Door enkele relaties van me aan te spreken en door een eerste actie van de wijkbewoners werd de Molenweg verhard. Ook het stuk aan de kanaaldijk en enkele honderden meters van de kanaaldijk werden met tarmac bedekt. Maar daar bleef de os staan. Het akelige gedoe verbeterde wel iets maar er blijft nog heel wat te doen.
We hingen zwarte vlaggen uit en overhandigden petities aan gemeentebestuur, de dienst van de scheepvaart en de groeveuitbating zelf. Het bracht allemaal zo luttel weinig op. De minste eis die zich nu stelt is op de eerste plaats een snelheidsbeperking op te leggen.
De vrachtwagenbestuurders razen in dolle vaart de ritten aan mekaar. We kunnen ze verstaan doch ergens hebben ze elk voor zichzelf ook een zekere verantwoordelijkheid. Langzaam rijden en de vrachten afdekken met dekzeilen zou al een hele stap voorwaarts zijn. Het gemeentebestuur trof al enkele beslissingen om hieraan te verhelpen doch ondanks de goedkeuring ook van de technische dienst te Hasselt blijft vanwege het ministerie van verkeerswezen het fiat uit. Hebben soms de groeveuitbaters stokken in de wielen gestoken, vraagt men zich in de wijk af? De firma betaalt aan de gemeentekas jaarlijks 300.000 frank aan belastingen.
Is dat een kompromis met de gemeentelijke overheid die zich laat dienen in plaats van de bewoners zelf te dienen, is de opmerking van een andere persoon waarmee we de toestand bespraken. Een grote hekel hebben de bewoners ook aan de wagens die van de groeve te Rekem komen en door de betere verbinding allemaal langs de Molenstraat rijden in plaats van via Rekem de groeve te bereiken. Met die vreemden, waar Boorsem niets aan heeft, hebben we niks te maken. Rekem gaf de uitbetalingsvergunning dat ze dan ook maar met de vuiligheid blijven zitten, replikeert een dame die zich moeit in het gesprek. Twee derde van de wel 200 vrachtwagens, die per dag over deze weg van 6 meter breedte bollen, komen van Rekem. De Boorsemse grindmaatschappij vervoert meer per schip over de Zuid-Willemsvaart en alzo is de ontlasting ook groter geworden. De riolering is verstopt door stenen en zand dat samenkoekt tot een onverwijderbare koek in putten en kokers. Roosters zijn kapotgereden en worden op gevaar voor ongevallen en niet eens vernieuwd en zo klaagt men voort. We begrijpen de Molenveldbewoners volkomen. De bewoners voelen de ganse dag de huizen daveren op de grondvesten. Beschadigingen kunnen niet uitblijven; stof en vuiligheid dringen overal door; het gevaar voor iedereen die de weg moet gebruiken; enz. Het zijn allemaal argumenten die voor een realistische aanpak van de affaire "grinduitbating" spreken.Een eigen weg zou wel de ideale oplossing zijn en over die mogelijkheden moeten deze ondernemingen toch wel kunnen beschikken temeer daar in de onmiddellijke omgeving een industrieterrein van de E39 ter studie ligt. Te Boorsem hoopt men alleszins op een oplossing!
%20-%20RUDI%20VRANCKX%20KRIJGT%20STANDBEELD%20OMDAT%20HIJ%20IN%201993%20BOER%20ALBERT%20MONNISSEN%20UIT%20HET%20WATER%20REDDE%20TIJDENS%20EEN%20INTERVIEW%20I.V.M.%20DE%20MAASOVERSTROMING%20VAN%201993..jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten