KOTEM (TOEN COTHEM) VEERMAN PENDERS WIL ZIJN MAAS-PONT WEER TERUG (ARTIKEL UIT 1966)

Na de oorlog is het veer over de maas te Elsloo niet hersteld geworden. De oorspronkelijke veerpont is aan het begin van de oorlog naar Berg gebracht om daar als reserve te dienen. Naderhand heeft het pontje nog dienst gedaan over de Maas te Elsloo om, toen daar de nieuwe brug in gebruik werd genomen, weer naar Berg te verdwijnen. Tot groot verdriet van veerman Ernest Penders te Cothem overigens, die zo graag het veer, dat zijn grootvader en zijn vader al hebben uitgebaat weer in Elsloo terug te zien. Hij is overigens niet de enige. Ook de gemeentebesturen van Elsloo en Boorsem waartoe het Belgische kerkdorp Cothem behoort de Provincie Limburg en de Culturele raad zouden graag hebben dat het veer in ere zou worden hersteld. De Nederlandse Rijkswaterstaat en de Belgische regie van wegen en bruggen hebben al laten weten dat er hunnerzijds geen bezwaar tegen bestaat. De Rijkswaterstaat heeft na de opheffing van het veer te Stevensweert zelfs een veerpont over. De zaak schijnt nog te hangen op een bezwaar van de Belgische douanedienst. "het veer hangt ergens in de ambtelijke sfeer vast" zegt de burgemeester van Elsloo, als wij maar precies wisten waar, konden wij een duwtje eraanproberen te geven.

Ernest Penders is veerman, boer en houder van het

café " 't veerhuis " in het gehucht Ale, behorend tot het kerkdorp

Cothem en tot de 2000 zielen tellende gemeente Boorsem. Zijn café ligt tegenover de aanlegplaats van het veer. Enkele gedenkplaten in de muur wijzen aan hoe hoog het Maaswater in 1830 en in 1826 is gestegen. De plaat van 1926 zit het hoogste. Toen stroomde het water zelfs 10 centimeter door de hoger liggende gelagkamer van het café. Ernest Penders kan zich dat nog levendig herinneren. Totdat het water plotseling zakte. Op dat moment was de Maasdijk bij Meers doorgebroken en vond het maaswater andere wegen dan het café 't veerhuis.

Ernest Penders houdt van zijn veer over de Maas. Niet alleen vanwege de inkomsten die feitelijk niet zo hoog liggen als men weet, dat de vooroorlogse tarieven nog gelden, meer nog om de mensen te helpen en omdat hij helemaal in de sfeer van het veer is opgegroeid. Hij is bij de Elslose maasovergaang veerman geweest van 1926 tot 1935. Aan het begin van de oorlog kwam er een miezerig roeibootje voor terug. Aanvankelijk had een ander op dit roeibootje ingestoken. Hij had er een dusdanig hoog bedrag voor geboden dat er niets meer aan te verdienen was. Zo kon het gebeuren, dat het roeibootjesveer anderhalf jaar kwam stop te liggen.

In 1959 nam Ernest Penders het veer over. Hij heeft er een ingenieus overzetveer van gemaakt door twee roeiboten aan elkaar te koppelen en daar 'n vloet op te leggen. "Als het druk is, kunnen er wel 45 mensen tegelijk op", zegt hij niet zonder trots. Om het op 2 roeiboten gemonteerde vlot over te krijgen heeft hij opnieuw een kabel over de maas gespannen. Als het veer even door het stille water van de kant is geduwd drijft het door middel van de stroom op eigen kracht de Maas over.

Vooral in de zomermaanden wil het nog wel eens druk zijn. Dan willen niet alleen de arbeiders, die naar hun werk moeten de grensrivier over maar ook veel toeristen, terwijl in de zomermaanden ook het familiebezoek over en weer schijnt toe te nemen. In de zomer is veerman Penders om kwart voor zeven als de eerste arbeiders komen, al in touw. Hij crosst de hele dag langs de rivier totdat de duisternis invalt. En ook daarna zijn er nog wel eens late klanten. Als het in Cothem of Elsloo kermis is, wordt hij soms midden in de nacht uit zijn bed gebeld. Ernest Penders kan voor dergelijke situaties voldoende begrip opbrengen om dan zijn broek aan te schieten en onder de sterrenhemel de mensen over te zetten.

 

X