Op warme zomerdagen hoorde je het belgeklingel van de ijscoman al van verre. De opwinding bij de kinderen in de straat werd steeds groter en je kon haast niet wachten totdat het karretje eindelijk bij jou de straat in reed. Een houten karretje dat werd voortgeduwd door de ijscoman. De kar was voorzien van een luifel en had twee grote, ronde, zilverkleurige deksels. Daaronder zat de lekkernij verscholen. Met een ijslepel schepte de ijscoman bolletjes aardbeien- of vanille-ijs in een hoorntje.
X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten