In de oude woonkernen stonden de wit gekalkte, oude huisjes, omgeven door een hofje of een groepje dennenbomen, volkomen harmonisch gebouwd en passend in het landschap van weleer. Een boerenland met uitgestrekte weiden, hoge bouwakkers en onmetelijke heidevelden, doorsneden met onverharde wegen, waarover in de wisselende seizoenen de boerenwagens en karren voortrolden, een enkele maal afgewisseld door een deftiger rijtuig getrokken door twee of meer paarden. Typisch was in de plattelandsgemeenten tijdens de eeuwwisseling, met een overheersende boerenbevolking, naast enkele ambachtslieden en neringdoenden, die werkten voor de agrarische bevolking. Veel moois en natuurschoon is opgegaan in de steeds voortschrijdende bebouwing. Zeer veel is er ook opgeofferd, dikwijls onnodig, aan de niets ontziende en alles verslindende verkeersmoloch, die niets anders achter liet, dan een wir-war van masten en palen, verkeersaanduidingen en dito tekens. Weinig fraais in het landschap. Maar laten wij niet al te pessimistisch worden. Ook wij zijn kinderen van onze tijd. Er zullen hier in de groep "VAN LANAKEN TOT MAASMECHELEN" onder het thema "DE TIJD VAN TOEN" oude prentbriefkaarten en foto's te zien zijn die u terug herinneringen brengen uit vervlogen tijden. Al kijkend en lezend wanen wij ons misschien terug in grootvaders en grootmoeders tijd en menigeen zal wellicht met enige weemoed terugdenken aan het verleden toen grootvader met een hoge hoed op naar de kerk ging en grootmoeder nog in lange rokken rondliep.
X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten