MAASMECHELEN (MECHELEN A/D MAAS) - KRUISPUNT STEENWEG (NU RIJKSWEG) ZICHT OP JOZEF SMEETSLAAN

Maasmechelen aan het kruispunt Rijksweg (toen Steenweg), zicht op Jozef Smeetslaan (nu Joseph Smeetslaan), in de jaren '50 op de hoek Bank (rechts) en Slagerij (links), daarvoor was er café du tram waar indertijd de tramhalte was.

De aanleg in de jaren zestig van de 20e eeuw van de autosnelweg E314 (Leuven - Genk - Heerlen - Aken), met een verkeerswisselaar naar de N78 en een groot douanekantoor langs de snelweg in Boorsem deed het belang van Mechelen-aan-de-Maas en omgeving verder toenemen. Ten zuiden van de dorpskern, bij de snelweg, werden een ambachtelijke zone en het bedrijventerrein Oude Bunders ontwikkeld. Hier ontstond vervangende werkgelegenheid na de sluiting van de mijn in 1987.

In de loop van de jaren zeventig ontstond de fusiegemeente Maasmechelen door het samengaan in twee fasen (1971 en 1977) van acht gemeenten. Mechelen-aan-de-Maas lag in het centrum van de aldus ontstane middelgrote gemeente Maasmechelen. De benamingen Maasmechelen en Mechelen-aan-de-Maas worden daarom soms door elkaar gebruikt.

XX

 

SMEERMAAS (TOEN SMEERMAES) - ZICHT OP DORPSTRAAT CAFÉ DE LA MEUSE

XXX

LANAKEN TRAM STOPT AAN STATION JAREN '50

 XX

STOKKEM - REUS JOZEF LEENDERS

Menselijke afwijkingen kwam men op kermissen veel tegen. Zo ook de reus van België. Ene Jozef Leenders van Stokkem. Hij was liefst 2,38 meter groot. Op de cité-kermis van Eisden in 1929 liet hij zich bewonderen in het café van Pieter Breuls.

XX
 

VUCHT - DORPSKERMIS 1913

Tijdens de dorpskermis van 1913 poseren de inwoners van Vucht opgewekt voor de fotograaf. Iedereen is op zijn 'kermisbest' : de kinderen dragen schoenen in plaats van klompen, de vaders zitten mooi in het pak met das en hoed en de moeders beschermen hun beste kleed met een voorschot. Velen kwamen speciaal voor de fotograaf van de feestdis. Veel attracties stonden er niet. Voor de winkel van bakkerij-café N. Gorissen stond een snoepkraam en voor de rest maakte men maar zelf plezier.
 

XXX

BOORSEM - PASTORIE SINT-JORISPAROCHIE

Pastorie Sint-Jorisparochie jaren '70/'80

De E.H. Franciscus de la Croix was pastoor in Boorsem van 1784 t/m 1805. Kort na zijn benoeming is deze pastoor gestart met het bouwen van de pastorie.

Deze is in 1787 gebouwd en dat jaartal prijkt nu nog op het dak van de pastorie samen met een kruis (mogelijk ook verwijzend naar- de la Croix).

XX

 

BOORSEM - REBELS 1979

XX

BOORSEM - REBELS 1979

In 1981/82 wonnen de Rebels de beker van België in het minivoetbal.

XX

 

LIMBURG VOLGT MODERNITEIT

Limburg volgde de moderniteit op enige afstand. De lonen waren laag en het ontbrak de provincie aan een bredere middenlaag. Die klasse propageerde doorgaans allerhande nieuwlichterijen. Eerst met de komst van de koolmijnen begon dit te veranderen. Precies dit gebrek aan die jachtige moderniteit maakte Limburg al vroeg aantrekkelijk voor burgers op zoek naar rust en kalmte. De Villa des Houx die Neel Doff (alias Keetje Tippel) in 1906 te Genk liet bouwen is maar één voorbeeld. In de chalets en hotels zoals de Beau Séjour te Lanklaar streken in de zomermaanden talrijke stedelingen en artiesten neer. Campsteyn van Herbricht aan de Maas pikte ook zijn graantje mee. Hij verbouwde zijn hofstede tot een heus sanatorium. Het heilzame Maaswater vormde de kern van de therapie waarmee de neurotische bourgeoisdames zich moesten herpakken. Deze rust van de provincie werd later gedemocratiseerd in de diverse homes voor zieke jongeren, zoals het Kinderdorp in de bossen van Rekem.

Naast de verblijfsrecreatie maakten vooral de Maaslanders tegen het einde van de 19de eeuw kennis met een nieuw fenomeen, de dagtoeristen. De streek werd op warme zomerdagen naar eigen zeggen overstroomd met wandelaars 'in allerbevalligste kleding', fietsers, koetsen en later ook automobielen uit alle windstreken. Op de Zuid-Willemsvaart en de Maas voeren plezierboten. Eén vaartuig had zelfs een aapje aan boord dat met dolle fratsen het gezelschap vermaakte. De bekendste dagtoerist was niemand minder dan prins Albert vergezeld van twee stafofficieren, de latere koning Albert I. Zo bracht hij in 1897 een onverwacht bezoek aan de kantoren van de Mechelse krant 'De Eendracht'.

 X

KOTEM - INTERVIEW MET VEERMAN ERNEST PENDERS 1964

ARTIKEL UIT 1964 (NEDERLANDSE UITGAVE)

 X

BOORSEM (TOEN BOORSHEIM) - FANFARE VERBROEDERING 1953

Ook Boorsem heeft een harmonie en een fanfare gekend van 1855 tot eind jaren '60.

Na meer dan 100 jaar harmonie - en fanfaretraditie valt het doek, zeer tot spijt van de muziekminnende Boorsemnaren.

Op de foto uit 1953 staan de muzikanten en de bestuursleden van de muziekvereniging samen met burgemeester Albert Penders. De enige bestuursvrouw eveneens met pet, staat midden tussen het korps.

Ten jare 1855 werd door de meest bevoegden, met medewerking van pastoor en kapelaan der parochie, overgegaan tot het inrichten der plaatselijke harmonie.
Een hele vooruitgang in Boorsheim: een zangkoor en een harmonie, beide met toegewijde beoefenaars uit eigen midden.

 X

LANAKEN / SMEERMAAS - BEZOEK PRINS ALBERT EN PAOLA 1961

Bezoek prins Albert en Paola in Lanaken in de lente van 1961

Prins Albert en prinses Paola verlaten de eretribune. In stoet werd het prinsenpaar nadien naar het kasteel (Pietersheim) van de prins de Merode gebracht, waar de leden van de plaatselijke Rode Kruisafdeling ontvangen werden. Ondertussen bracht prinses Paola een bezoek aan haar petekind Paoloa Rousseau in Smeermaas. Aanleiding was het bezoek van prins Albert en Paola aan Lanaken in de lente van 1961. Op de hoek van de Bessemerstraat en de Heikantstraat werden de prinsen ontvangen en werden ze uitgenodigd op een eretribune plaats te nemen. Na de toespraken werd de vernieuwde Heikantstraat plechtig geopend en kreeg ze de naam Henri Dunantstraat, naar de stichter van het Rode Kruis, waar prins Albert toen nationaal voorzitter van was.

XX

 

GRENSWIELRIJDERS BIJ DE BRUG VAN LANAKEN 1940

XX

 

KOTEM / STEIN DE SCHARBERGBRUG (MAASBRUG)

ARTIKEL UIT 1972/1973 (Nederlandse uitgave) 

ARTIKEL UIT 1971 (Nederlandse uitgave)
Het niet-officiële recreatiegebied "de Scharberg" tussen de gemeenten Stein en Elsloo, dat jaarlijks in het zomerseizoen duizenden liefhebbers trekt, zal het volgend jaar gehalveerd zijn. De belangstelling voor de Scharberg, waar ook nooit van gemeentewege voorzieningen zijn getroffen voor de recreanten, vindt zijn oorsprong in het feit, dat men vanaf de Scharberg een prachtig uitzicht heeft over Maas en kanaal heen. De Maas en het Julianakanaal liggen op dit punt ongeveer vijftig meter van elkaar
Zwemliefhebbers - en dat zijn de meeste bezoekers van de Scharberg - kunnen op dit punt het kanaal overzwemmen, vijftig meter lopen en dan de Maas oversteken. Officieel is het altijd verboden geweest om ter plaatse te zwemmen. De politie van Stein en Elsloo heeft echter al geruime tijd geleden de moed opgegeven om op de Scharberg op te treden. Als er duizenden mensen aanwezig zijn, is er uiteraard geen beginnen aan. Van de andere kant wordt het zwemmen in kanaal en Maas ter hoogte van de Scharberg steeds moeilijker gezien de vervuiling van beide wateren. Hoe gek het ook klinkt, op de Scharberg staat bovendien al jeren een bordje van Rijkswaterstaat met het opschrift : verboden toegang.
Het volgend jaar zal het echter allemaal afgelopen zijn. Het landelijke en rustieke karakter van de Scharberg zal dan voorgoed verdwenen zijn, omdat tegen die tijd de brug over kanaal en Maas gebouwd zal zijn en daarmee de autosnelweg E39 (nu E313). Bovendien zullen ter plaatse op- en afritten worden aangelegd. AL met al zal de Scharberg ongeveer gehalveerd worden. En net dat deel zal worden "verhapstukt", van waaruit men uitzicht heeft op kanaal, Maas en België. Theoretisch zouden de bezoekers van de Scharberg dan een stuk kunnen opschuiven in de richting van Elsloo. Maar dan is het panorama weg en bovendien komt men dan in de bossages terecht. De aantrekkingskracht van de Scharberg zal dan, gezien ook de aanwezigheid van een autosnelweg aanzienlijk verminderen. De verbinding tussen België en Nederland die op deze manier tot stand wordt gebracht is een onderdeel van de E39 (nu E313), de zogenaamde Europese route. Vanaf het klaverblad Kerensheide tot aan de Scharberg moet de E39 nog worden aangelegd. Als een en ander gerealiseerd zal zijn, ontstaat de volgende verbinding tussen België, Nederland en Duitsland: Oostende, Brussel, Hasselt, Elsloo (klaverblad Kerensheide), Heerlen (klaverblad Bocholtz), Aken en Keulen enz. 

De Scharbergbrug, ook wel bekend als de Maasbrug bij Stein, is een brug in Nederland, gelegen in de autosnelweg A76 bij Stein. Alhoewel de brug deels op Nederlands grondgebied ligt, is de gehele brug in het beheer van België. De brug is ook onderdeel van de E314. Het is de enige snelwegbrug tussen Nederland en België. De Scharbergbrug overspant de rivier de Maas bij het dorp Stein. De Maas vormt hier de grens met België, aan Belgische zijde ligt het dorp Kotem. De brug heeft een vrij grote overspanning van 1.310 meter en is uitgevoerd als een reguliere liggerbrug, zoals er veel zijn gebouwd in de jaren 70 en 80. Ongeveer tweederde van de brug ligt op Belgisch grondgebied en eenderde op Nederlands grondgebied. De grens loopt door de Maas, maar de uiterwaarden van de Maas liggen voornamelijk aan Belgische zijde. Naast de Maas overspant de brug ook het Nederlandse Julianakanaal. De brug is vrij ruim opgezet met 2x2 rijstroken en vluchtstroken aan zowel de binnenkant als de buitenkant van elke rijbaan. Aan weerszijden van de brug is een voorziening voor langzaam verkeer. Aan Belgische zijde ligt een verzorgingsplaats en westelijker de aansluiting Maasmechelen. Aan Nederlandse zijde ligt de aansluiting Stein en daarna het knooppunt Kerensheide. Oorspronkelijk was er in dit gebied geen vaste oeververbinding, het verkeer stak bij Maastricht of Maaseik de Maas over. In oktober 1970 is begonnen met de bouw van de brug, die op 11 april 1973 werd opengesteld voor het verkeer.De brug is onderdeel van de kortste route vanuit Antwerpen naar Duitsland.

XXX

 

KOTEM / STEIN TIJDENS DE DROOGTE VAN 1959

Kotem / Stein aan de Maas - de droogte van 1959

Met het lied "Donna" van Ritchie Valens duiken we die mooie droge zomer in van 1959. Ook Rocco Granata met zijn Marina sieren een zwoele zomer. Februari begon met een record hoge luchtdruk en mist met 10 dagen rijm (dauw), naar het schijnt zou een beuk wel 1800 kg. rijm kunnen dragen. Eind februari begon de zomer zijn intrede te maken en zou het Maasgebied en ver daarbuiten in zijn greep houden. De zomer van 1959 was lang en droog, In de winter van dat jaar toerde Ritchie Valens met Buddy Holly en The Big Bopper door het Middenwesten van de VS. Na het optreden in Clear Lake, Iowa, op 2 februari 1959, vlogen de drie artiesten met een vliegtuigje dat Holly gecharterd had naar Fargo, North Dakota, de volgende stopplaats van de tournee. Het vliegtuigje belandde echter in een sneeuwstorm en stortte neer, waarbij alle inzittenden stierven. 3 februari 1959 ging de geschiedenis in als The Day the Music Died, een term die zanger Don McLean jaren later verzon voor zijn nummer American Pie, waarin hij hulde bracht aan de overleden rockgrootheden.

XX

ELSLOO (NEDERLAND) DE SCHARBERG AAN DE MAAS

Niet alle vakantievermaak behoeft duur te zijn. Dat bewijst de Scharberg in Elsloo. Met deze naam wordt het tientallen meters hoge talud (schuin zijvlak van de dijk) aangeduid langs het kanaal te Elsloo, waar het op zonnige dagen bijzonder druk is. Ouderen gaan onder de bomen rustig zitten genieten van het uitzicht dat tot ver in Kotem / Boorsem en zelfs veel verder te aanschouwen valt. Jongeren benutten de zon om hun huid te bruinen en kinderen hollen er onvermoeid op en neer. Het kanaal biedt gelegenheid tot het nemen van een koele duik of ander watersportvermaak. En het kost allemaal niet meer dan de moeite om er naar toe te trekken. Op de foto blije mensen in een luchtige vakantiestemming die schepen bestormen om vandaar weer een duik in het water te nemen. Drukke zaken doet gewoonlijk de ijscoman uit Elsloo, die er nooit in slaagt de Europabrug te bereiken want hij is telkens zijn voorraad al kwijt voor hij bij de brug is. En als hij nieuwe voorraad heeft opgedaan, blijft de brug voor hem onbereikbaar omdat de vakantievierders op de Scharberg zijn karretje telkens opnieuw helemaal leeg eten. 

De scharberg, het natuurlijk recreatiegebied tussen de Europabrug van Stein en de kerk te Elsloo, is niet alleen meer voorbehouden aan streekgenoten. Vakantiegasten uit heel Nederland en zelfs het buitenland hebben de unieke mogelijkheden ontdekt om zich er tegen het hoge talud (dijk) van de kanaaloever te verpozen. De jeugd ligt meestal in en op het water, de zonaanbidders benutten het schuin oplopende 30 meter hoge talud (dijk) om te bruinen en te schroeien en voor de ouderen zijn er rustige plekjes onder de bomen boven de dijk.
Het hoge talud (dijk) biedt een fraai uitzicht ver weg de Belgische kempen in. Soms staan er op de Scharberg in de voormiddag al honderden auto's en kan men er de geur van vers gezette koffie onder de bomen opsnuiven. De mensen, die er een dagje komen doorbrengen, zijn niet vaak uit de streek, er waren er dezer dagen ver uit Nederland en België.
Een Belg, kenbaar aan het rode nummerbord op zijn auto en het flesje Stella Artois in zijn hand: ik kom uit Opglabbeek, Nederland is een schoon land maar weette dat België en vooral Belgisch Limburg ook schoon zijn. Ik zie 't nu voor 't eerst vanaf hierboven en vanaf de brug waar ik sjuust over ben gekomen. Maar in de Kempen en op de hei ziet ge het veel beter en kunt ge de natuur ruiken lijk hier. Maar ziede, die steenpuusten daar bederven veel van het uitzicht van hier (hij doelde daarbij de steenbergen bij de mijnen van Waterschei en Eisden) maar achter die blauwe lijn liggen de Kempen met hei en dennebossen. Meneer, die blijven er eeuwig en die steenbergen verdwijnen wel met de putten.

Dit schoons is opgelost in een vooruitstrevende tijd waarbij regeltjes ons beginnen te sturen en vrijheden die toen gelden ondenkbaar zijn geworden".

XXX

XXX

 

ELSLOO (ARTIKEL UIT NEDERLAND 1968)

Men zwemde bij de scharberg aan kanaal en Maas tussen zulke joekels van beesten.

XXX

 

KOTEM - OVERSTROMING GENEUTH 1993

 

BOORSEM - GEMEENTEHUIS JAREN '80

Boorsem gemeentehuis in de jaren '80
Het wolfsdak (linkerzijgevel) is een zadeldak, met twee afgeschuinde vlakken aan de korte zijden. Deze afgeschuinde vlakken worden ook wel wolfseinden genoemd. De helling van deze uiteinden is vaak steiler dan die van de aangrenzende grote dakvlakken. Het werkwoord afwolven wat afschuinen van het einde van een zadeldak is, ligt hier aan ten grondslag.
Rechts de frituur samen met de Suzuki Carry van Suzy (die na frituur corry en voor Hilda was). En zeker ook niet te vergeten...jeugdvereniging Lavendel op de boven verdieping.

XX

BOORSEM - DE STORMVOGEL

 X

LANAKEN - TOURNEBRIDE BUS EN TREIN

 

NEERHAREN STAATSBAAN TOURNEBRIDE

X

LANAKEN - TREIN EN STATION IN HET VERLEDEN

Lanaken 1986

De tweeasser komt van de aansluiting aan het 'hoge spoor' nabij de grens.

     Lanaken

    Lanaken - Trein uit Hasselt 1982                                                                                                                  De dagelijkse kolentrein van Zolder naar Alsdorf (bij Aken) komt op 10 februari 1982 in Lanaken          aan met de 6261 als trekkracht en een 51 in opzending. Drie 2200'n van de NS zullen de trein                  overnemen. Rechts de sporen naar de laad- en losplaats, ofwel goederenkoer.

     De trein NS DE II 178 passeert de brug over het Albertkanaal in Gellik onderweg van Lanaken               naar Maastricht.  

     Station Lanaken (Lijn 20) 1978                                                                                                                     Lanaken aan lijn 20 (Hasselt-Maastricht) had op 30 augustus 1978 nog dit royale stationsgebouw           met douanekantoor. Na een brand op 26 maart 2006 is het in 2010 afgebroken. Reizigers konden er         al sinds 4 april 1954 niet meer terecht. Het goederenvervoer liep door tot 1990 (naar Maastricht) en       1992 (Hasselt). Lijn 20 is geopend op 1 oktober 1856.

     Lanaken, rangeerdrukte en goederenloods 1984                                                                                           Op vrijdag 10 februari 1984 is het een drukte van belang op het emplacement van grensstation               Lanaken (Beverst-Maastricht). De goederenloods is enkele jaren later afgebroken. Ook het huisje           rechts bij de entree van de goederenkoer is verdwenen.

     Lanaken - Grensstation 1984                                                                                                                         Grensstation Lanaken op 19 oktober 1984 met de dagelijkse kolentrein Zolder-Alsdorf, die NS hier       overneemt van de NMBS. De 2235 en 2294 zijn aangekomen met een trein van DSM Geleen die           alleen op vrijdagen rijdt. Links en rechts veel gesloten tweeassers, die gedeeltelijk worden gebruikt         voor de aanvoer van munitie voor het Belgische leger.

     Lanaken, Overwegstoring 1984                                                                                                                     Het lijkt alsof de fotograaf hier nogal roekeloos bezig is. In werkelijkheid staan de twee 51'ers te             wachten voor de rinkelende overweg in de Neergellikerstraat, die niet het witte veiligheidslicht               voor de machinist toont. Hij is lopend onderweg naar de seinpost in het station van Lanaken om dit         te melden. Alle tijd dus om veilig een foto te maken gedaan door een spoorwegfotograaf op 19               oktober 1984.

     Lanaken, Lijn 20 bij Neergellikerstraat in 2007                                                                                           Overwegstoringen (zie vorige foto) komen niet meer voor bij de Neergellikerstraat op 10 april                 2007. Sinds de laatste trein in 1992 heeft de natuur veel terrein teruggewonnen. De spoorbrug over         het Albertkanaal is links bijna niet meer te zien.

     Lanaken, oostzijde 1984                                                                                                                               Lanaken, niet ver van de grens met Nederland: een wachterswoning langs het spoor naar Maastricht       en rechts het uithaalspoor voor een aansluiting naar een magazijn van ??, waar op deze 10de                   februari 1984 twee schuifwandwagens stonden.    

                                                                                  

     Lanaken, voormalig goederenemplacement                                                                                                 Bij de papierfabriek stak Lijn 20 de Europalaan over. Vanaf de opgebroken overweg restte dit op             8 november 1998 van het goederenemplacement Lanaken. De laatste goederentrein passeerde hier         in 1992.       

                                                          

     Lanaken, westzijde emplacement 2007                                                                                                         Berkenbomen zijn bekende verschijningen bij onbereden spoorlijnen, zoals hier op het westelijk             deel van het emplacement Lanaken op 10 april 2007. Berkenbomen houden van de vaak zeer zure           grond op spooremplacementen, met als bijkomend voordeel de "losse" samenstelling van de grind /       steenslag laag tussen de sporen, waarin de wortels makkelijk hun weg kunnen vinden.

     Het bord 'snelheid verhogen tot 40 km/u' markeert de grens tussen Nederland en België van de               spoorlijn Lanaken-Maastricht. Op de dag van de opname , 7 juni 2000, lag het treinverkeer hier al           tien jaar stil.

     Lanaken-Maastricht, grens in 2010                                                                                                               De heraanleg van Lanaken-Maastricht is ver gevorderd op 16 juli 2010. In vergelijking met de               vorige foto, is de regeldrift op bordjes in tien jaar tijd enorm toegenomen...de baanvaksnelheid               van slechts 30 km/u getuigt niet van een hoog ambitieniveau bij de spoorbeheerders. Helaas is 

     het sinds de heropening in 2011 niet tot een regelmatig goederenvervoer gekomen. Rechts wijst een       oud andreaskruis nog op de boerenoverweg die hier ooit was.
 

XX

KOTEM - RUDI VRANCKX RED BOER ALBERT MONISSEN UIT DE MAAS 1993

MAASMECHELEN - In 1993 werd Rudi Vranckx als jonge journalist uitgestuurd om een verslag te maken over de immense overstromingen in Limburg. Het regende al dagenlang en hele dorpen werden geëvacueerd. De Maas veranderde in die koude en natte decembermaand van 1993 in een grote kolkende stroom die grote delen van Limburg onder water zette. Rudi trok met zijn ploeg naar de Maas in Kotem, een gehucht van Maasmechelen tegen de Nederlandse grens, en redde er het leven van boer Albert.

“Ik was aan het werken en er waren immense overstromingen van de Maas”, vertelt Rudi tegen Steven Van Herreweghe in het programma ‘Van Algemeen Nut’. “Ik ging naar de boerderij van Albert Monissen want die dreigde helemaal weggespoeld te worden. Al meer dan 200 varkens van de boer waren verdronken door de enorme overstromingen. Ik wilde Albert Monissen interviewen met zicht op zijn boerderij aan de oevers van de overstroomde Maas. Plots kalfde die oever tijdens het interview helemaal af en de boer verdween, kopje onder, in het kolkende water. Albert was verdwenen.”

“Ik was toen nog maar 3 jaar bezig als journalist en plots verdwijnt de man die voor je staat en die je aan het interviewen bent, in de rivier. Wat toen door mijn hoofd schoot was, ‘het zal toch niet waar zijn hé’. Ik heb er amper over nagedacht en ben erachter gesprongen.”

Het koude snelstromende water van de Maas is levensgevaarlijk. Die dag is er trouwens iemand verdronken die werd meegesleurd door het kolkende water. Maar boer Monissen werd gelukkig uit het water gehaald door Rudi. “Binnen de kortste keren voelde ik zelf geen bodem meer, maar je denkt daar niet over na. Met de hulp van mijn cameraman en een journalist van Het Belang van Limburg die erbij was, ben ik dan terug aan de kant geraakt met Albert Monissen”

X