Maasmechelen - afbeelding van de madonna van het Noorditaliaanse Montichari die een rondreis maakte door de Belgische provincie Limburg, is plotseling gaan huilen.
Krantenartikel uit 1982.
De plaats van het "wonder", huize Astrid.
Dit is het volledige krantenartikel van 1982:
"De madonna zag wat de politieke partijen in ons dorp allemaal beloven voor de komende gemeenteraadsverkiezingen en zij barstte direct in snikken uit". In het plaatselijk café te Maasmechelen (Belgisch-limburg) is het ongewone verschijnsel van een wenende madonna, of liever nog twee wenende madonna's tegelijk, aanleiding tot menige grap. Grappen worden er ten huize van schoolmeester Cyrille Linden en zijn vrouw Maria echter in het geheel niet gemaakt. Daar gelooft men vast aan een wonder en duizenden gelovigen uit binnen- en buitenland zijn de afgelopen dagen via voordeur, hal en woonkamer huize Linden doorgeschuifeld om dat wonder met eigen ogen te aanschouwen. Het begon allemaal met een gewoon noveen, een traditioneel katholiek gebruik waarbij gedurende negen dagen speciale gebedssamenkomsten worden georganiseerd voor de zieken. Voor deze bidactie's gaan speciale beelden rond, en in dit geval had een pater Oscar van de Salvatorianen een replica van de madonna uit de Italiaanse stad Montichiari bij de familie Linden afgeleverd. Op woensdag 13 september, toen er zo'n 35 aanwezigen de rozenkrans aan het bidden waren, moet de madonna plots tot leven zijn gekomen. "Kijk ze lacht", merkt één der gelovigen ineens op, maar bij nadere beschouwing bleek het tegendeel: de madonna weende. Volgens de ingewijden van het eerste uur rolden de tranen de madonna werkelijk van de wangen: "Ik proefde de lichtzoute tranen zelf, zegt mevrouw Linden, en een buurvrouw verzekert: "Natuurlijk is het echt, de zakdoekjes onder het beeld zijn kletsnat". Na enige dagen begon tot grote opwinding van de aanwezigen ook een ander beeld in huis, een replica van de madonna van Fatima, die gewoon in een hoekje stond, te huilen en het grote nieuws verspreidde zich tot ver in de omtrek. "Doorlopen, doorlopen", is de boodschap voor de vele belangstellenden die de afgelopen week dagelijks door de moderne woonkamer van huize Linden
schuifelden om de beelden te aanschouwen. Temidden van brandende kaarsen, bossen bloemen en merendeels oudere dames gekleed in stemmige jurken die luid het Onze Vader en het Wees Gegroet Maria bidden, staan ze daar, bovenop de schoorsteen. Invaliden en zieken mogen wat langer blijven, de rest van de gelovigen kruipt als een ononderbroken rups door het huis. De grote vraag die iedereen na afloop bezighoudt is: huilde ze nu wel of huilde ze nu niet. De meeste aanwezigen hebben wat dat betreft pech. Zo ook uw verslaggever. Geen traan te zien, of toch? Glinstert daar wat? Men buigt zich voorover, taxeert de glans op madonna's wangen en de vochtigheid van de onder haar kin geprangde zakdoekjes die even later als kostbare relikwieën door de eigenaars worden meegenomen. De meningen blijven verdeeld. Het bisdom zit met de wenende madonna in zijn maag. De officiële kerk heeft het niet zo op dit soort oncontroleerbare semi-religieuze bewegingen aan de basis. "Dat die mensen daar rond het beeld aan het bidden zijn, is natuurlijk hun goed recht, tegen bidden hebben we uiteraard niets, maar of het werkelijk om een wonder, de kerkelijke overheid stelt zich altijd zeer terughoudend op. Wij zijn er niet zo van overtuigd dat de hemel zomaar wonderen van deze aard verricht. Een bekering van het hart is meer waardevol dan al dit uiterlijk vertoon", zegt pater Vendrickx. De wenende madonna is inmiddels op verzoek van het bisdom door de eigenaar pater Oscar (een voormalige missionaris die nog teveel onder invloed is van zijn Zuidamerikaanse ervaringen zo wordt gezegd) van haar toernee ontlast en voor onderzoek beschikbaar gesteld. Het bisdom heeft zo voorlopig zijn doel bereikt: de rust kan weerkeren en of de madonna echt geweend heeft of niet zal wel nooit wetenschappelijk worden vastgesteld.
Nog een ander artikel uit een Nederlandse krant van 1982:
MAASMECHELEN - Een beeld van de madonna van het Noorditaliaanse Montichari die een rondreis maakte door de Belgische provincie Limburg, is plotseling gaan huilen Dit zeggen althans de bewoners van het dorpje Mariaheide (Maasmechelen), die in de woning van een 60-jarige onderwijzer, diens vier jaar jongere vrouw en twee nog thuis inwonende zoons van 24 en 19 jaar, enkele avonden zijn gaan bidden rond het madonnabeeld. Het kost de politie handenvol werk om de aan- en afrijdende auto's en bussen met nieuwsgierigen, onder wie veel invaliden, enigermate ordelijk te laten parkeren. Een politieman schatte dinsdagavond het aantal toegestroomde pelgrims op minstens 35.000.
Onderstaand een artikel uit Kerk en Wereld 1982
XXX
%20TOURNEBRIDE%201929.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten