EISDEN MIJN (FOTO'S MET BIJBEHORENDE TEKST VAN DE MIJNKALENDER 1991 EN 1992)

Dit beeld van een tot het verleden behorend steenkooltijdperk werd door ex-mijnwerker Poldi Fronczyk in olieverf gezet.

De mijnwerkerstram aan de tramhalte aan de mijn die tot in 1954 de mijnwerkers en bedienden uit de streek van en naar de mijn vervoerde. Na de stoom- en dieseltrams gebeurde dit streekvervoer met autobussen.

De enorme pagode-achtige zeverij en wasserij, beter gekend als de "triage" werd onder de slopershamers een hoop verwrongen ijzeren gebinte.

Zo stapten ze meer dan 70 jaar in de liftkooien die hen naar de ondergrond brachten.

Het begin van de eerste grote terril met de bekende kipinstallatie.

Eisden1909. Bij de boortoren van boring 76, op de plaats waar nu de tennisvelden en het openluchtzwembad liggen, werden de hoofdburelen , de huidige Oude Burelen, gebouwd.

De schachttoren en de machinezaal in het einde van de twintiger jaren. Met op de voorgrond de eerste bussen met het opschrift "Charbonnages Limbourg - Meuse".

XXX

DE TIJD VAN TOEN: HEIMWEE

We hadden thuis een grammofoon die opgeborgen stond op onze hoge keukenkast, tussen een voorraad sigaren van mijn vader. Af en toe werd dit instrumentje van onder het stof gehaald en op de keukentafel geplaatst. Daar moesten we telkens hard om zeuren. De enige speelplaat die er was werd opgezet en dan mochten wij verrukt luisteren naar een instrumentaal stukje dat ergens ver weg vandaan kwam. Na enkele minuten was het concert afgelopen en ging het kastje weer naar zijn oude plaats terug tussen de sigaren. Die grammofoon is er niet meer. Vandaag zou ik er geld voor over hebben om dat speeltuigje nog eens te horen. Het zou wellicht veel geld waard zijn, maar het is weg. Met het leven uit vroegere jaren is het net eender gesteld. Dat leven is nu weggeborgen, tot iemand heimwee krijgt en terug op zoek gaat naar die "mooie jaren".

Op de foto: In de tekst hebben ze het over de jaren '20. De foto is van 1961, toen de grammofoon al veel aan populariteit had gewonnen.

XX

WATERSCHEI - CINEMA CASINO EN HOTEL MODERN

 XX

VREUGER: BOTERSMOKKELAAR DOOR DOUANE BETRAPT MET 16 KG. BOTER IN EEN SMOKKELJASJE 1954

X

DE TIJD VAN TOEN: MAN EN VROUW TREKKEN EEN VRACHTSCHIP (KANAAL LUIK-MAASTRICHT) 1931

Het voorttrekken van een schip door middel van een touw (jaaglijn) wordt ook wel "jagen" genoemd.

De foto is genomen kanaal Luik-Maastricht terhoogte van de kanaaldijk (Sint-Pieter). Het gebouw met de schoorsteen is de voormalige Rubberfabriek.

X

OUDE BEROEPEN: DE ZANDVERKOPER / DE ORDEHANDHAVER / DE KOETSIER / DE DOKWERKER / DE KASSEILEGGER / DE STRAATVEGER

X

 

OUDE BEROEPEN: DE DRAAIORGELSPEELSTER / DE SCHOENENPOETSER / DE SLOTENMAKER / DE PORSELEINHERSTELLER / DE KETELLAPPER / DE ZAGENZETTER / DE STOELENVLECHETER

X

 

DE TIJD VAN TOEN: KAR EN PAARD, TOEN VEEL TE ZIEN IN HET STRAATBEELD

Ingekleurde versie

XX

BREE - VELDMAARSCHALK MONTGOMERY EN DE VERZAMELING VAN DE DESERT RATS 1944

X

BREE - BELGISCHE MILITAIREN OP DE BAILEYBRUG 1944

Nadat de brug van Bree was vernield door de Duitsers moest ze dringend hersteld worden. De Belgische militairen van de brigade Piron slaagden erin om op nauwelijks één dag een stevige Baileybrug over het kanaal te slaan. Het zware oorlogsmaterieel werd naar de overkant gebracht zodat de brigade verder noordwaarts naar Nederland zou kunnen oprukken. 

X

OPITTER - AFTOCHT VAN HET DUITSE LEGER 1944

Aftocht van het Duitse leger in Opitter. Deze foto werd stiekem genomen wat bij wet streng verboden was. 

X

PROFESSOR GUILLAUME LAMBERT - ONTDEKKER VAN DE BELGISCH - NEDERLANDS - LIMBURGSE KOLENVELDEN

Professor Guillaume Lambert, van de Leuvense universiteit, een van de ontdekkers van de Belgisch - Nederlands - Limburgse kolenvelden, met de schaduw die hij als het ware vooruitwierp. Te Eisden herinneren een straatnaam en een van de eerste concessies aan deze pionier van de Limburgse kolenindustrie.

X

DE TIJD VAN TOEN: LANDSCHAPSSCHILDERS AAN HET WERK IN GENK

Genk was een populaire bestemming voor landschapsschilders in de 19de eeuw. Vanaf het midden van de eeuw trokken steeds meer kunstenaars naar het platteland om de natuur en het landleven te verbeelden.
Het schilderen in openlucht werd geassocieerd met eerlijkheid en zuiverheid, waarden die een belangrijke rol innamen in het progressieve artistieke discours en het verzet tegen de industrialisering en de academische schildertraditie. Deze pleinairisten waren uitgerust met verftubes (een uitvinding uit 1841), parasols, opvouwbare krukjes en draagbare schilderezels.
De schilder op de voorgrond is vermoedelijk Emile Van Doren, die zich later in Genk zou vestigen en er samen met zijn echtgenote Cidonie Raikem het Hôtel des Artistes opende.

X

DE TIJD VAN TOEN: BINNENHALEN VAN HET STRO 1976

Boer en boerin halen samen het stro binnen op een veld, de dochter zit op de wagen. Huwelijken vonden meestal binnen de eigen boerenstand plaats, boerenzonen trouwden met andere woorden meestal met boerendochters. Het voordeel was dat boerinnen die op een boerderij waren opgegroeid, al goed het klappen van de zweep kenden. Mensen ontmoetten elkaar bij uitstek op de lokale kermis, de jaarmarkt en de activiteiten georganiseerd door landbouworganisaties. Het gebeurde wel eens dat een jong koppel op de ouderlijke hoeve bleef wonen, het zogenaamde ‘introuwen’, wat uiteraard niet altijd evident was. Het uitbaten van een landbouwbedrijf had immers een grote impact op familiaal en sociaal vlak.

XX

DE TIJD VAN TOEN: BROODKAST EN BESTELKAR

Op deze foto liggen de broden die net gebakken zijn af te koelen in rekken. De oude dame rechts lijkt een klant. De man in het midden reikt de broden aan de man links die ze in een bestelkar (in dit geval een stootkar) legt. Die kar werd door één man en een hond door de straten geduwd om de broden te leveren aan de coöperanten.

XX

AALSCHOLVER MET SNOEKBAARS (FOTO'S ERIC STUKKEN 2023)

 X